Dag 15: uitstapje
.jpg)
Vandaag is het zondag en gaan we een dagje op stap buiten de Ashram. Sinds onze aankomst vorige week vrijdag zijn we nog niet buiten het hek van de Ashram geweest, behalve gisteren om geld te halen bij de pinautomaat.
We slapen uit tot kwart over zes (!) zodat we nog mee kunnen doen met de ochtendmeditatie. Na het ontbijt wachten we bij de receptie op onze taxi, een jonge Indiase man met een beperkte Engelse woordenschat is vandaag onze chauffeur en gids. De eerste bezichtiging op ons lijstje is Kunjapuri Temple. Het is een reis van een uur met de taxi, waarbij je moet rekenen dat ze hier niet harder rijden dan zo’n vijftig à zestig km per uur. Het is een fascinerende rit, eerst zien we allerlei marktkooplui met handkarren en fietskarren voorbij komen, later wordt het een opklimmende weg in de bergen met haarspeldbochten en tegenliggers waarbij het altijd net goed gaat. Ik ben geen moment bang. Net als vorig jaar heb ik vanaf het instappen in het vliegtuig alles losgelaten en geef me over aan het avontuur. Na tien dagen Ashram is mijn hoofd lekker leeg en geniet ik van elk moment. Door het mediteren kun je alles veel beter ervaren, de geuren, de kleuren, de geluiden en de totale indruk van dit deel van India. Dat is trouwens niet altijd een voordeel want de geuren die mijn neus vandaag te verdragen krijgt zijn niet allemaal zo geweldig! De tempel ligt bovenop een heuvel en we klimmen een enorme trap op om er te komen. Bij de tempel zijn de gebruikelijke rituelen. Je krijgt een hand op je hoofd als een soort zegening, er worden gebeden gepreveld en je ontvangt een rode stip op je voorhoofd. Daarna wordt er verwacht dat je een offer geeft. We gaan met verschillende mensen op de foto, al wordt dat zo langzamerhand wel een beetje vervelend. In het begin was ik nog zeer vereerd dat iemand met me op de foto wilde, nu het zo regelmatig wordt gevraagd en we daardoor vaak worden opgehouden, zeggen we ook vaak nee.
Na een lange rit met veel file is de volgende bestemming de Neergarh Waterfall in Rishikesh. Met de auto zijn we al op een behoorlijke hoogte aangekomen en klimmen te voet het pad omhoog. Veel toeristen hier, vooral jonge mensen en hele families. Je kan op verschillende plaatsen even rusten en genieten van het uitzicht en het koele water. We klimmen zover mogelijk naar boven en daar is een soort bassin vol met jongeren die met kleren en al het water in gaan. Het water stroomt hier rechtstreeks uit de Himalayas en het is heel koud. Door de drukte klinkt het alsof je in een vol zwembad bent. We blijven een poosje uitrusten en kijken en gaan dan voorzichtig beginnen aan de terugtocht. Door loszittende kiezels en uitstekende stenen is het een wandeling met bewuste aandacht, een prima oefening in mindfulness. Ik vraag me af waar de toiletten zijn, maar zoals op zoveel plaatsen in India zijn die nergens te bekennen. Bij de tempel heb ik me even verstopt achter een schuurtje en nu doe ik dat achter een auto, geen idee hoe andere vrouwen dat hier oplossen maar ik ben er vanaf en het stinkt toch overal, dus dat maakt niet uit. We zitten opnieuw in de file en doen een paar uur over een paar kilometer. Het is al tegen drie uur als we kunnen stoppen voor de lunch, ook daar ben ik al gemakkelijker in geworden. We zorgen er wel voor dat we steeds een fles water bij ons hebben en verder zien we wel hoe het allemaal loopt. Het eten smaakt heerlijk, even wat anders dan in de Ashram, al is het eten daar ook best goed. In de kader van Ahimsa (geweldloosheid) wordt er geen vlees en vis gegeten en geen eieren. Ook wordt er in het eten geen knoflook, ui, prei of andere looksoorten gebruikt omdat deze opwekkend zijn en dat gaat niet samen met meditatie. Alcohol of drugsgebruik en roken is ook niet toegestaan op de Ashram. Voor ons is dat allemaal geen probleem, maar een beetje knoflook op z’n tijd kan ik wel waarderen, dus eten we nu bij de lunch heerlijke garlic naan. De chauffeur brengt ons naar Lakshman Jhula, de eerste brug in Rishikesh en we spreken af dat we hem daar later op de dag bij de parkeerplaats weer ontmoeten.
Vanwege het drukke verkeer doen we de rest van het programma te voet. In Rishikesh is het een gekkenhuis, heel veel toeristen, heel veel yogascholen, heel veel koeien, koeienpoep, vliegen, stank en ook heel veel Swami’s of figuren die daar voor door willen gaan. Bovendien is het opnieuw boven de 40 graden en wordt deze wandeling door Rishikesh daardoor een hele onderneming! Het uitzicht vanaf de brug is prachtig, daarna bezoeken we wat winkeltjes en doen wat boodschapjes. Het avondritueel bij de Ganges, Ganga Aasti, is om half zeven. Het is een gelikte show van vijf jonge mannen die zwaaien met vuurpotten en wierookstokjes terwijl er door de speakers mantra’s klinken. We zijn moe en warm en gaan op zoek naar de taxichauffeur. Dat kost nog wel wat moeite, maar uiteindelijk herken ik hem aan zijn petje. Hij rijdt ons via de Rishikesh market weer terug naar de Ashram en onderweg kopen we nog wat yoghurt en fruit voor het avondeten. Je ziet dat door de warmte het leven‘s avonds pas op gang komt , het is half acht maar erg druk op de markt. Je kan er van alles kopen, kleding, fruit, maar bijvoorbeeld ook wc potten en andere sanitairartikelen. Doodmoe van alle indrukken komen we terug in het huisje en nemen een uitgebreide douche. Het fruit en de yoghurt (lassi) smaken prima en we gaan op tijd naar bed om lekker bij te slapen.